Ga naar de inhoud 
Hoe lang blijven we nog toekijken?
Hoe kunnen we als internationale gemeenschap blijven zwijgen, terwijl voor onze ogen een humanitaire ramp van ongekende omvang plaatsvindt? Hoe is het mogelijk dat de wereld de massale vernieling, het lijden en het sterven van duizenden burgers in Gaza laat gebeuren zonder doortastend in te grijpen?
Wie de gruwelen van de Tweede Wereldoorlog heeft gekend — of wiens familie deze aan den lijve heeft ondervonden — weet wat onmenselijkheid betekent. Hoe kan het dan dat dezelfde patronen zich vandaag herhalen tegenover het Palestijnse volk?
Wat we vandaag zien:
- Mensen die systematisch worden vermoord
- Gebrek aan voedsel, water en medische hulp
- Volledige blokkades die toegang tot basisvoorzieningen onmogelijk maken
- Kinderen die sterven door gebrek aan medicijnen
- Gezinnen die onder het puin verdwijnen
- Een bevolking die gedehumaniseerd wordt
- ………enz
Dít is geen verdediging. Dít is geen recht op zelfbescherming. Dít is collectieve bestraffing en een grove schending van het internationaal humanitair recht.
Niemand heeft het recht om levens te ontnemen. Niemand heeft het recht om bevolkingen uit te hongeren, medische hulp te blokkeren of volledige steden van de kaart te vegen.
Deze gruweldaden moeten onmiddellijk stoppen.
Het is onbegrijpelijk dat zovele wereldleiders blijven zwijgen of het geweld zelfs goedkeuren. Hoe kunnen zij slapen, terwijl dagelijks honderden mensen — onder wie kinderen — omkomen? En hoeveel empathie is er nog over wanneer zelfs dieren en hulpverleners het doelwit worden?
Er is iets grondig mis met onze menselijkheid als we dit laten gebeuren.
Alleen vrede, rechtvaardigheid, dialoog en wederzijds respect kunnen leiden tot een duurzame oplossing.
De keuze is aan ons allemaal: blijven we toekijken, of komen we op voor het fundamentele recht op leven en waardigheid?
#FreePalestine
#StopDeGenocide
#MenselijkheidNu
#VredeEnRechtvaardigheid
#j–accuse
#sosgaza
