J’accuse, Belgische regering, u bent onvergeeflijk traag, terwijl de Palestijnen bij de minuut meer verliezen. Het is dringend. Het is belangrijk. Nu, niet morgen.
Waar is het mededogen ? Ik kan niet begrijpen dat er na tienduizenden dodelijke burgerslachtoffers, honderdduizenden gewonden, onmenselijke foltering, uithongering en live hunger games, de politieke leiders van dit land palaveren en iets op papier zetten, in plaats van alle middelen in te zetten om een moorddadig regime te stoppen. Nu, niet morgen.
Waar is de actie ? Wat moet er nog gebeuren, eer u, politieke leiders van dit land, met bekwame spoed handelen? De wapenhandel stoppen; de boycot van de Israëlische economie, die al lang onwettig land en middelen inpikt; het opzeggen van het associatieverdag; de openlijke veroordeling van een genocidaal regime op het internationale toneel; het naleven van internationale verdragen en uitspraken van internationaal recht, en ja, de arrestatie van criminelen.
Nog meer inactie, en de sterftecijfers door honger gaan wedijveren met de sterftecijfers door kogels en explosieven. Kan u dan nu medeleven tonen? De wanhoop en onmetelijk verdriet in de ogen van overlevers zien? De uitputting in veel te magere lichamen voelen? Hoe kan het dat u geen urgentie voelt om dit te stoppen ? Nu, niet morgen.
Geen stilzwijgen meer. Geen tolerantie voor onnoembare oorlogsmisdagen. Geen medeplichtigheid meer. Het Israëlisch bewind zal niet uit zichzelf stoppen, maar moet gedwongen worden, door hun de middelen voor uitbuiting en militair geweld systematisch te weigeren. Nu, niet morgen. Het argument dat we Israël te vriend moeten houden, omdat ze zo meer beïnvloedbaar zouden zijn, is overduidelijk fout: hun koers is alsmaar extremer geworden, ze zijn niet meer vatbaar voor een redelijke oproep tot medemenselijkheid. Neem economische sancties en leef de internationale verdragen na. Nu, niet morgen.
J’accuse, Belgische regering, u bent onvergeeflijk traag, terwijl de Palestijnen bij de minuut meer verliezen. Het is dringend. Het is belangrijk. Nu, niet morgen.
