Schuld, wie boet er? (omdat ik niet meer weet waar en wat beginnen schrijven wat nog niet geschreven en gezegd is. Het mag wél meer, véél meer.)
J’accuse
De lafbekken die in hun mooie pakken op foto’s en voor camera’s de verantwoordelijkheid van zich afduwen.
Met kilo’s zand (is er nog strand over?) om in de ogen van de nog-wel mededogende mens te strooien om hen te sussen, of die mens dat nu doorheeft of niet? Geloof ons, we zijn echt wel intelligent genoeg, met ons hart, onze ziel, ons nog goedwerkend menselijk verstand.
U gedraagt zich zoals de eerste, zeker nooit de beste, dictator, waarschijnlijk onder het mom dat u toch verkozen bent.
J’accuse, omwille van uw lafheden, uw angsten, uw enorme nalatigheid, uw openlijk bedekte onverschilligheid – is uw hachje nu al gered? – en uw eveneens enorme hautaine ONgelijk.
Ik vraag u: Hoe krijgt ge dit uitgelegd in een leerplan waar kinderen sociale vaardigheden moeten aanleren? Geweldloos conflicten leren oplossen?
De aanleiding van de beschuldiging moet ik zelfs niet vertellen … u weet best waarover het gaat.
J’accuse, ja u België en bij uitbreiding u Europa ! U hebt schuld! Wie boet er?
J’accuse, want wie zwijgt, is medeplichtig!
