Ik beschuldig! En ik neem afscheid.
U beste, leiders, hebt ons verloochend. U hebt zichzelf verloochend. U hebt onze geschiedenis en onze toekomst verloochend.
Mijn en ons Europa is niet meer, het behoort definitief tot de zinnebeelden van een beter verleden. U, beste leiders, hebt het vermoord, eigenhandig gewurgd met uw holle woorden, uw ijskoude cynisme en uw hypocrisie.
In Gaza sterven ze alle mogelijke doden, dag na dag na godverdomse dag. En U doet niets.
Uw lafheid schroeit en brandt, en de rook die opstijgt verstikt uw volk.
We zien nu kristalhelder wie U bent, beste leiders. En we zien wat Europa is: de volstrekte morele leegte, de bewuste keuze voor kindermoord.
Dit afscheid, van U en van wat ons gedeeld Europa had kunnen zijn, was nooit mijn keuze.
U laat mij, en velen met mij, achter in ongeloof. Maar de teerlingen zijn geworpen, er is geen weg terug. De bruggen zijn opgeblazen, wat rest is de afgrond.
Schande. Schande. Schande.
